En sevdiğim shoujo animeler – Volume 2

Selam size ey shoujo severler! Daha önce top 10 shoujo listemi oluşturmuş, sizlerin beğenisine sunmuştum; bakınız, burda. Ama yer darlığından dolayı pek çok güzel animeyi dışarıda bırakmak zorunda kalmıştım. Şimdi de onları yazayım dedim. Aslında aşağıdaki animeler bazı yönlerden daha iyi olabilirlerdi bence; ama yine de her birini izlemesi son derece keyifliydi. O yüzden shoujo-sever dostlar, rahat olun, hangisini izlerseniz izleyin çok eğlenceli vakit geçireceğinizi garanti edebilirim.

Başlıyoruzzzz:

Special A: İşte şeker mi şeker bir anime. 7 tane birbirinden zeki ve güzel çocuktan oluşan özel bir sınıfı konu alıyor. Bu özel çocuklar her bişeyde ultra, süper, über yetenekliler, hatta o kadar yetenekliler ki onlara insan denemez, onlar olsa olsa çipuradırlar! Gerçi esas kızımız okul ikincisi Hikari’nin okul birincisi esas oğlan Kei ile sürekli yarış halinde olması ve her seferinde kıç üstü oturması benim feminist duygularımı bir miktar incitmişti, ne yalan söyleyeyim… Fakat buna rağmen Special A çok severek izlediğim, çok eğlendiğim bir çizgi diziydi. Hatta harem veya reverse harem’lerde genel olarak görüldüğü üzre bütün erkeklerin bir kıza (ya da tam tersi) âşık olduğu animelerden biri olmamasıyla ayrıca gönlümü kazanmıştı (dizinin sonunda bir sürü birbirinden sevimli çiftimiz oluyor, böyle de spoiler veririm :D). İzleyiniz, pişman olmayacaksınız.

Fruits Basket: Bu da sevimli bir reverse harem’dir. Aynı zamanda esas kızı salak olduğu halde itici olmayan az sayıdaki animeden biridir. Kahramanımız iyilik abidesi Tohru Honda, annesini kaybettikten sonra ormanın ortasında bir çadırda yaşamaya başlamış, ama buna rağmen neşesinden hiçbir şey kaybetmemiştir (e oha! Anime kızlarının bu kadar Pollyanna oluşlarına da hayranım yani…) Tohru’nun büyük sırrı, bir gün sınıflarının yakışıklı ve kibar çocuğu Yuki Sohma tarafından keşfedilir. Yuki ve kuzeni Shigure, onu kendi evlerine alırlar. Bu arada Yuki’nin hiç anlaşamadığı bir başka kuzeni Kyo ortaya çıkar. İkisi arasındaki bir kavgaya şahit olan Tohru, bu kavganın sonucunda bütün Sohma ailesini etkileyen bir sırrı öğrenecektir…

Fruits Basket da içerdiği komediyle gönlümü fetheden bir seriydi. Gerçi komedisi genellikle aynı şeye bağlanıyordu (iyilik meleği Tohru’nun karşısındaki insanı rahatlatmaya çalışırken sarılması, bu sarılma sonucu “poff!” efektiyle gelişen olaylar… Spoiler olmasın diye daha fazla yazamıyorum maalesef, izleyenler ne demek istediğimi anlamıştır) ama bu bahsettiğim sahne özellikle ilk birkaç seferde çok komikti yav. Ayrıca Çin zodyak’ına yapılan atıflar hoşuma gitmişti. Sadece, bir yerden sonra biraz fazla otomatiğe bağlıyordu, “Sohma ailesinden yeni bir birey ortaya çıkar – Bir sorunu vardır – Tohru ona yardım eder – Sorun çözülür – Herkes mutlu hayatına geri döner” senaryosu, bölümlerin yarısından fazlasında kullanıldı be kardeşim, yuh yani… Onun yerine Kyo-Tohru-Yuki aşk üçgeninden biraz daha fazla bahsetseniz olmaz mıydı ayol? (Aşk böcüğüyüm, evet…)

Kaichou Wa Maid-Sama: Bu dizi taze bitti. Hatta geçenlerde Zebzeyra da bu dizi hakkında yazmıştı, bakınız, burda. Onun da dediği gibi karakterler öyle şeker ki, insanda bu sevimli yaratıkların dünyasına karışma isteği uyandırıyorlar! Esas oğlanımız Usui fazla cool, fazla zeki, fazla yakışıklı, fazla korumacı, ve elbette karanlık bir sırrı var! Yani tam  bir shoujo erkeği! Ama esas kızımız Misaki sert dominant tavırlarıyla salak+Pollyanna olması gereken klasik shoujo kızlarından çok farklı. Ben de onun bu otoriter tavırlarına bittim zaten, bayılırım güçlü kadın karakterlere! Animemizin konusu ise iki cümlede özetlenecek kadar basit: Erkeklerin domine ettiği bir okulda az sayıdaki kız öğrenciyi onlardan korumak ve güzel bir lise hayatı geçirmelerini sağlamak için okul başkanı olan Misaki Ayuzawa’nın aslında büyük bir sırrı vardır: Ailesi çok fakir olduğu için bir Maid Café’de hizmetçi kılığında çalışmaktadır! Bir gün bu sırrı okulunun üç serseri (ama sonradan salak oldukları ortaya çıkacak olan) elemanı tarafından öğrenilir. Sadece onlar da değil, okulun en yakışıklı ve karizmatik çocuğu Usui de bu sırrı öğrenir. Bakalım bu üçlü+Usui kaichou’muzun sırrını korumayı başarabilecekler midir? İşte anime, bu kadarcık bir konudan ibaret. Ama izleyicilerine çokça kahkaha + sevimli bir romans vaad ediyor… Ayrıca bu kadarcık bir konuya rağmen Kaichou Wa Maid-Sama hakkında daha yüzlerce yazacak şey bulabilirim: Bir kere, dizi boyunca o kadar çok karakter girip çıktı ki, şimdi yarısından çoğunu hatırlamıyorum. Ama ana karakterlerimiz olan şöyle on-on beş kişi (evet, bu kadar çok!) birbirinden şeker ve birbirinden tuhaf tiplerdi: üç idiot, hafif feminen başkan yardımcısı, sürekli bedava bir şeyler kazanan tuhaf kızkardeş, saf anne, cafede çalışan diğer maid kızlar, kız kılığında gezen ortaokul öğrencisi ufaklık, ve elbette bir başka şeker oğlan olan Misaka’nın çocukluk aşkı Hinata gibi… Sonra çok komik sahneler vardı; ilk aklıma gelen manastıra kapandıkları tuhaf okul gezisinde üç gün aç bırakılan erkeklerin yemeğe kavuştuktan sonra bir anda sapığa bağlayıp kızlara saldırmaları sahnesi (ahaha! çok gülmüştüm o bölümde; ama erkek olsam fecii bozulurdum heralde: Her erkek potansiyel sapık mı yau? Mangaka’nın kesinlikle erkeklerle bir sorunu var; Misaki’nin Usui’ye “pervert alien!” diye hitap etmesinden de anlaşılıyor…), ve Hinata’yla Usui’nin karşı karşıya geldikleri her seferinde birbirine hırlayan iki köpek gibi davranmaları (ki, Maid cafe’nin sahibi Satsuki, “Allah Allah, gaipten köpekler görüyorum!” diye hayrete düşüyordu!) Ayrıca Usui’nin hiçbir şeye aldırmaz tavırlarının da hastasıydım. Ben bayaa sevmişim bu seriyi yav…

Kimi-kiss Pure Rouge: Bu seriyi pek kimse bilmez… Ama benim severek izlediğim, çok da gerçekçi bulduğum bir diziydi. Tek sorun, içinde bir sürü karakter olmasıydı: Çizgi film bir dating game’den adapte edilmiş; yani bir sürü kız ve erkeği eşleştirip date’e çıkaracağınız bilgisayar oyunlarından biriymiş (ki bu da neden bu kadar gereksiz karakter olduğunu açıklıyor…) Ama yani mesela lise çağında oldukları halde hâlâ peluş kurbağalarla konuşan ve tek dertleri en güzel Udon’u pişirmek olan o iki salak kızı kadroya dahil edeceğinize, onlara ayrılan süreyi de esas karakterlerin psikolojik değişim sürecine ve aşk hayatına ayırabilirdiniz sevgili yapımcılar… Neyse… Kısaca özetlemek gerekirse, animemiz Kouichi ve Kazuki isimli iki lise 2 öğrencisinin çocukluk arkadaşı olan Mao’nun büyüdüğü kasabaya geri dönüp Kouichi’lerin evine yerleşmesiyle başlıyor… Mao, iki oğlandan bir yaş büyük olmanın da etkisiyle onlara önceleri ablaları gibi davranıyor; hatta kızlarla ilgili taktikler veriyor. Hakikaten hem Kouichi hem de Kazuki birer sevgili yapıyorlar kendilerine; Mao da okulda cool cool takılan, okul bahçesinde saksofon çalan (evet, bu klişeyi de yapmasalar olmaz…) kendi sınıfındaki Eiji’den hoşlanmaya başlıyor. Ama zamanla her üçünün de kafasında soru işaretleri uyanmaya başlıyor; acaba gerçekten aşkı buldular mı, yoksa…? Spoiler olmasın diye daha fazla anlatmayacağım ama bence aşk üçgenlerini en iyi anlatan animelerden biriydi KimiKiss. 

Kare Kano: Bu seriyi en çok neden sevdim biliyor musunuz? Tam da benim hayatımı anlatıyordu da o yüzden, ehuehe 🙂 (Şaka şaka, o kadar da değil… Ben o kadar kötü bir insan değilim, nayıırrr! :P) Kahramanımız Yukino Miyazawa, okul birincisi, çok güzel, çok başarılı, çok akıllı, aynı zamanda da çok nazik bir insan evladıdır. Daha doğrusu öyle görünür! Oysa aslında bu görünüm bir yalandan ibarettir: Yukino, eve geldiğinde bencilin, pasaklının, küfürbazın tekine dönüşür! Günün birinde, okulun bir diğer gözbebeği, en çalışkan ve yakışıklı çocuğu Soichiro Arima ona âşık olur ve çıkma teklif eder. Fakat (onu bu kadar kolaylıkla elde ettiği için) Yukino tarafından reddedilir. Derken, bu olaydan birkaç gün sonra Soichiro tesadüfen Yukino’nun evine gelir ve onun büyük sırrını öğrenir! Sonra da bu sırrı ona şantaj yapmak için kullanmaya başlar! İkili arasındaki ilişki nefrete dönüşür. Ama en büyük aşklar nefretle başlar, öyle değil mi?

Kare Kano, klasik shoujo’lardan farklı olarak epey derinlikli bir seri. Örneğin karakterlerin geçmişlerini, geçirdikleri travmaların yol açtığı psikolojik sorunlarını irdeliyor, üstü kapalı da olsa cinsellik içeriyor; bu sebeple daha bir “yetişkin” animesi, hatta bir josei olduğu söylenebilir. Bu yüzden gözümde ayrı bir yere sahip… Ama maalesef son birkaç bölümü tek kelimeyle felaketti! Bu kadar güzel giden bir seri bu kadar bok edilemezdi yani! Bu durumun yapımcı şirketin bütçe sıkıntılarından ve yapımcıyla mangakanın anlaşmazlığa düşmesinden kaynaklandığını duymuştum; ama yine de bu güzelim seri böyle bitmemeliydi 😦 Mangasından karakterlerin hikâyesinin geri kalanını öğrenmekle beraber animeye yapılan bu haksızlığı hiç affedemeyeceğim…

Fyüvvvv! Upuzun bir post oldu bu. Okuyacak insanlara da yazık diyor ve burda kesiyorum. Diğer animelerimiz (Vampire Knight, Itazura Na Kiss, Nodame Cantabile ve Saiunkoku Monogatari) de başka bir yazıya kalsın.